Categoriearchief: Fons, Gloria en Otto

Fons is ons eerste kleinkind. Ik schrijf over hem, maar in feite voor hem. Voor wanneer hij later kan lezen…
Zijn zusje, Gloria, is twee jaar jonger. Ook zij komt in de verhalen voor.
Fodie en Glodie zijn in feite Fons en Gloria. En de Joria met haar knisperkonijn is uiteraard Gloria, maar uitgesproken zoals Otto dat doet. Otto is hun wonderlijk neefje. Voor hem schreef ik ‘het motto van Otto’.
Ondertussen heeft Otto ook een broertje, Titus. ‘Mama’s jasje’ gaat over hem.
En is er nog een nichtje van de eerstgenoemde vier bijgekomen. Onze “vijfde” heet “negende”: Nona. Deze zomer (2022) kreeg Nona een broertje. Hij moet van mij geen stad stichten zoals zijn naamgenoot, als hij maar gelukkig wordt, onze Remus…

Tandeloos lachen

Geplaatst op 28/11/2011 door hugobe

Brieven aan Fons 2 Mijn vrouw vroeg me laatst, toen ik weer vol vuur over Fonske aan het vertellen was, wat ik zal doen wanneer we twee, drie of meer kleinkinderen hebben? Dat ik dan met hetzelfde enthousiasme de lof … Lees verder →

Geplaatst in Fons, Gloria en Otto | Reacties uitgeschakeld voor Tandeloos lachen

Fonske

Geplaatst op 29/04/2011 door hugobe

Brieven aan Fons 1 Het is een sterrenkijker zei de gynaecoloog. Je zat reikhalzend in de baarmoeder van je mama. Niet dat je zo gehaast was om naar buiten te komen. Integendeel, je liet al meer dan twee dagen op … Lees verder →

Geplaatst in Fons, Gloria en Otto | Reacties uitgeschakeld voor Fonske

Sokjes

Geplaatst op 27/04/2011 door hugobe

Daar lagen ze. Vergeten op het verzorgingskussen. Blauw-zwarte sokjes, niet eens een neusverwarmer groot. 30 Lijntjes hoog, met fijne bic getrokken. Doedel ze maar eens voor je uit. Vijftien lijntjes tot aan de hiel. Nog eens vijftien tot de grote … Lees verder →

Geplaatst in Fons, Gloria en Otto | Reacties uitgeschakeld voor Sokjes